Wandelen

31 mei. Gisteravond al snel in slaap gevallen en niet gehoord dat de andere gasten naar bed gingen. Omdat we er vroeg in lagen waren we ook weer vroeg wakker. Rond 6:00 uur opgestaan en ontbeten en een uur later waren we weer op pad. We hadden niets gereserveerd voor vannacht en we zouden wel zien hoe ver we zouden komen vandaag. Voor ons waren al 3 dames vertrokken. Wij willen niet in het donker lopen omdat je veel mooie dingen mist onderweg. Onderweg werd ons pad nog wel eens doorkruist door een muisje, een zwerfkat of een hagedis. Ergens lag er ook nog een grote hond, maar of dat een zwerfhond was konden we niet zien. Opeens zagen we een onbemand standje met fruit, water en frisdrank dat gekoeld werd door grote blokken ijs. Er werd wel om een vrijwillige bijdrage gevraagd. Na ruim 8 km koffie met cake gehad en kwam de dame uit Duitsland, die gisteravond bij ons aan tafel zat, bij ons zitten. Het was nog 5 km naar de alberge die we tijdens de koffiestop hadden gereserveerd. Ondertussen was de temperatuur opgelopen van 11 naar 25 graden en zou het in de loop van de dag nog verder oplopen naar 30 graden. Vanochtend voor de eerste keer gestart in korte broek en zonder vest. Onze alberge zag er weer super uit met een mooie tuin, zwembad (koud) en ligstoelen. We kregen een kamer met 4 stapelbedden waarvan er eentje vrij bleef. De kamer moesten we delen met 3 dames en 2 heren. Één van de dames was van Koreaanse afkomst en gelukkig liet ze het raam open. Onze lunch hadden we gegeten in de schaduw. Later toch nog even in de zon gezeten maar dat was van korte duur omdat het veel te warm was. Nog even weer geluierd en om 6:00 uur nog weer lekker buiten gezeten met een wijntje en colaatje. Daar ontmoetten we Jan uit Rotterdam en hebben samen met hem en nog enkele pelgrims gesmuld van het diner om 7:00 uur. We hadden een uitgebreid diner met salade, koud vlees, paella, brood, water, wijn en als toetje konden we kiezen uit pudding, aardbeien met slagroom of meloen. Jan bleek een karpervisser te zijn en we hadden dus genoeg stof om over te praten. Op een gegeven moment zei Tilly dat ze ging douchen, maar het was zo gezellig dat ik nog even bleef zitten. We hadden een gemeenschappelijk iets, namelijk dat we geen van beiden meer onze ouders hebben en dat besef je op zo'n Camino nog eens extra. Als ik niet had gezegd dat ik me ook ging douchen dan waren we zo blijven zitten tot 10:00 uur. Morgen een korte etappe naar de Belgische Christine. Voor nu lekker slapen en morgen weer gezond op.