Wandelen

22 mei. Wat ik gisteren vertelde: eind goed al goed, was een illusie. Er kwam een jongen uit een andere kamer bijna bij mij op de rand van het bed zitten om te kletsen met het meisje dat naast me lag. Ik heb hem maar even toegesproken en heel vals aangekeken en hij droop uiteindelijk af. Het meisje dat gisteren vroeg of we naar een andere kamer wilden was zo stoned als een garnaal toen ze naar bed ging. Ze ging in bed, uit bed, in bed enz. Vanmorgen om 4:30 uur spookte ze al weer door de kamer. Eerst bij een meisje van de groep van gisteren en vervolgens bij de jongen die boven mij sliep. Heb haar weggestuurd. De hele kamer stonk naar wiet. We waren natuurlijk daardoor weer vroeg op pad. Het pad was redelijk begaanbaar. 3 km voor het eerste dorpje zagen we de ruïne waar je ook kunt slapen. Het schijnt dat daar geen electriciteit is. Bij de ruïne hebben we koffie gedronken en was er een toilet waar alleen de dames gebruik van mochten maken. In Castrojeriz hebben we weer koffie en verse jus gedronken. Dit was de laatste mogelijkheid om wat te drinken voor we aan onze klim moesten beginnen. We kregen nog een stempel en ook in de kerk scoorden we er nog eentje. Voor een euro mochten we de kerk bezichtigen maar hebben dat niet gedaan omdat de meeste kerken van binnen hetzelfde zijn. Het was een heel langgerekt mooi dorpje. Een paar honderd meter buiten het dorp begon de klim naar boven. Het eerste gedeelte was goed te doen, maar opeens zagen we het bord dat aangaf dat we over een lengte van 1050 meter een stijgingspercentage hadden van 12 %. Voordat we daar aan begonnen eerst nog wat gegeten. Ook fietsers namen deze beklimming. Eindelijk boven aangekomen was er een overkapping en dus schaduw. We zeiden nog tegen elkaar: als je hier naar beneden gaat met je fiets en je komt te vallen, dan heb je wel het één en ander kapot. Op deze rustplaats kwam ook een man met een bagagekar. Deze moest hij of duwen of trekken, dat lag er aan of hij moest stijgen of dalen. Een paar kilometer na onze afdaling viel er inderdaad een fietser en hebben we eerste hulp verleend door hem druivensuiker te geven en onze koelsjaal om te doen. Uiteindelijk is hij afgevoerd per ambulance die gebeld was door zijn vrienden. Nog een paar kilometer en onze alberge kwam in zicht, maar voordat we deze bereikt hadden kregen we een verkoelende douche door de sproeiers op het land. De 3,5 week die we nu al gewandeld hebben is er nagenoeg geen regen gevallen. De alberge had 22 bedden en we kregen een kamer met 5 lage bedden en eigen douche en toilet. Ook lag er een handdoek en een zeepje voor ons. De temperatuur was gestegen van 4 graden naar 24 graden in de loop van de dag. Om 19:00 uur konden we aan tafel en kregen we als voorgerecht penne, als hoofdgerecht een lekkerbekje met wat sla en als toetje een ijsje. Morgen een korte etappe van ongeveer 12 km naar Fromista. Net als alle andere avonden tanden poetsen en naar bed.