Wandelen
Door: Hennie
Blijf op de hoogte en volg Hennie
21 Mei 2019 | Spanje, Pamplona
21 mei. Vannacht heerlijk geslapen en om 6:15 uur weer op. De 2 Braziliaanse dames die bij ons op de kamer lagen snurkten er nog vrolijk op los. Na het ontbijt stapten we om 7:15 de deur uit. De temperatuur was aangenaam om te wandelen, ik denk zo rond de 6 graden, maar de zon scheen wel. Vandaag 11,5 km over de meseta. Het duurde dan ook niet lang of onze vesten gingen weer uit. Het enige wat we zagen waren gras-en korenvelden. Bij een enkel soort zag je de aren al. De bloemenpracht die we aan het begin van onze Camino zagen is er niet meer. Nog wel enkele klaprozen en koolzaadplanten. Overal in het landschap zagen we grote keien die waarschijnlijk bij het bewerken van het land er uit gehaald zijn en op een hoop gegooid. Wel mooi om te zien wat er dan allemaal tussen groeit en bloeit en vermoedelijk zullen er ook de kleinere dieren er een schuilplaats vinden. We dachten dat er op onze route nog een dorpje zou komen voor een kopje koffie, maar helaas niet. Toch maar even een rustpauze ingelast voor fruit. Er kwam een mevrouw langs en ze vond het een goed idee om ook even te gaan zitten. Ze kwam uit Australië en vertelde dat ze in een straat woont met alleen Nederlanders. Het zat wel lekker maar we moesten toch verder om bij onze gereserveerde alberge te komen. Toch nog onverwachts zagen we Hontanas liggen in het dal. Aan de rand van het dorpje stond een heel klein kapelletje waar natuurlijk iedereen binnen wilde kijken. Wij wilden foto's maken van de gele pijlen maar werden gehinderd door een grote groep Duitsers. Zij waren waarschijnlijk met de bus gekomen en een paar kilometer voor het dorp gedropt. Hontanas is een heel gezellig dorpje met een mooie kerk. Onze alberge zag er prima uit en we kwamen op een kamer met 4 stapelbedden. Er was zelfs een dakterras waar we heerlijk konden zitten.
Middags nog even een uurtje gedommeld en daarna op het terras met een wijntje. Op een gegeven moment kwamen er een aantal jongeren bij zitten en allen rookten wiet. Toen vroeg één van de meisjes of zij en nog een aantal anderen op onze kamer mochten slapen want ze had gereserveerd voor 8 personen en nu kon niet de hele groep bij elkaar slapen. Wij zeiden dat ze dat maar met de dame van de receptie moest regelen. We hadden haar goed duidelijk gemaakt dat we dat niet wilden omdat wij lage bedden hadden gereserveerd. Er lag ook een Engelsman bij ons op de kamer en die hadden ze ook al gevraagd om te verkassen. Die had ook geweigerd. Na het diner toen we weer op onze kamer waren kwam ze haar excuus aanbieden en zei dat het een communicatieprobleem was. Dus eind goed al goed. Morgen naar Itero de la Vega 20 km verderop.